אוי ווי גוט - "נאַטאַשעס חבֿרים"
נעכטן בײַ נאַכט האָט מען געמעגט מיינען אַז אַ באַנדע דרויסנדיקע אַטאַקירן דעם קיבוץ. אַרום פֿינף טויזנט מענטשן זענען געקומען נעמען אַן אָנטייל אין דעם קאָנצערט פֿון "נאַטאַשעס חבֿרים", און דאָס איז געווען אַ עקסטאַזע איבערלעבונג. צום אמת געזאָגט, כ´האָט זיך קיינמאָל נישט פֿאַרזינדיקט ליב האָבן אָט די באַנד, נישט ווײַל איך מיין אַז זיי זענען נישט גרויסע מוזיקאַנטן נאָר זײַער מוזיק האָט פּשוט מיר נישט אָנגערירט, אָבער נעכטן האָט עס מיר אָנגעכאַפּט בײַם האַלדז. זיי האָבן געשפּילט פֿון 11:20 ביז אַרום צוויי פֿאַר טאָג. באָמבאַדירנדיק מיט ענערגיע דעם גאַנצן געגנט, מאַגנאַטן, סופּערסטאַרן. איך האָב זיך פֿערליבט אין דאָס ליד "אין שבֿר משבר" [ווי זעצט מען דאָס איבער?], איך קען נישט די ווערטער אָבער די אַרויספֿיר איז געווען אויסערגעווענלעך. אַרקאַדי דוכין האָט געזונגען דעם "טעמבעל" (פֿון וויסאָצקין) מיט עלעקטראָנישע עפֿעקטן און קלאַנגען און ס´האָט אַלעמען עלעקטריזירט. צום סוף פֿון "טעמבעל" האָט ער זיך צעשפּילט מיטן ניגון וואָס מע פֿירט אַריין מיט אים חתן-כּלה אין דער זאַל בײַ דער חתונה… דאָס האָט מיר שוין ממש פֿאַרדרייט. די גאַנצע צײַט האָב איך זיך געטראַכט: ווען ער וואָלט נאָר געשפּילט אויף ייִדיש דעם קאנצערט… וואָלט איך דאָרך געעוען דער גליקלעכסטער אויף דער וועלט. __________________________ והנה התרגום לנכים תרבותית
: -------- אתמול בלילה היה נראה שיש התקפת חוצנים על הקיבוץ. כחמשת אלפים איש הגיעו למופע של "החברים של נטשה", וזה היה חויה מדהימה. להגיד לכם את האמת ? מעולם לא התלהבתי מהלהקה הזאת ולא משום שאני חושב שהם לא מוזיקאים ענקים אלא בגלל שהמוסיקה שהם מנגנים לא ממש מדברת אלי, אבל אתמול זה תפס אותי חזק. הם ניגנו משעה 11:20 ועד 2 לפנות בוקר בערך. הם פוצצו באנרגיה את האזור, הם ענקים, סופרסטרים. במיוחד אהבתי את השיר "אין שבר משבר", לא מכיר את המילים אבל הביצוע היה מדהים. ארקדי דוכין ביצע את טמבל עם כל מיני צלילים אלקטרונים וזה חישמל את כולם. בסוף הקטע של טמבל הוא הכניס את המנגינה הכליזמרית של כניסת החתן והכלה לאולם… זה היה קטע מטורף. וכל הזמן חשבתי לעצמי: אם רק היה מבצע את הכל ביידיש… הרי הייתי האדם המאושר עלי-אדמות. המסיבה המשיכה עד אור הבוקר והכל על הדשא תחת כיפת השמים. שבת שלום לכולם.
נעכטן בײַ נאַכט האָט מען געמעגט מיינען אַז אַ באַנדע דרויסנדיקע אַטאַקירן דעם קיבוץ. אַרום פֿינף טויזנט מענטשן זענען געקומען נעמען אַן אָנטייל אין דעם קאָנצערט פֿון "נאַטאַשעס חבֿרים", און דאָס איז געווען אַ עקסטאַזע איבערלעבונג. צום אמת געזאָגט, כ´האָט זיך קיינמאָל נישט פֿאַרזינדיקט ליב האָבן אָט די באַנד, נישט ווײַל איך מיין אַז זיי זענען נישט גרויסע מוזיקאַנטן נאָר זײַער מוזיק האָט פּשוט מיר נישט אָנגערירט, אָבער נעכטן האָט עס מיר אָנגעכאַפּט בײַם האַלדז. זיי האָבן געשפּילט פֿון 11:20 ביז אַרום צוויי פֿאַר טאָג. באָמבאַדירנדיק מיט ענערגיע דעם גאַנצן געגנט, מאַגנאַטן, סופּערסטאַרן. איך האָב זיך פֿערליבט אין דאָס ליד "אין שבֿר משבר" [ווי זעצט מען דאָס איבער?], איך קען נישט די ווערטער אָבער די אַרויספֿיר איז געווען אויסערגעווענלעך. אַרקאַדי דוכין האָט געזונגען דעם "טעמבעל" (פֿון וויסאָצקין) מיט עלעקטראָנישע עפֿעקטן און קלאַנגען און ס´האָט אַלעמען עלעקטריזירט. צום סוף פֿון "טעמבעל" האָט ער זיך צעשפּילט מיטן ניגון וואָס מע פֿירט אַריין מיט אים חתן-כּלה אין דער זאַל בײַ דער חתונה… דאָס האָט מיר שוין ממש פֿאַרדרייט. די גאַנצע צײַט האָב איך זיך געטראַכט: ווען ער וואָלט נאָר געשפּילט אויף ייִדיש דעם קאנצערט… וואָלט איך דאָרך געעוען דער גליקלעכסטער אויף דער וועלט. __________________________ והנה התרגום לנכים תרבותית
