אליין-א מאנאלאג
ס´חנוכה ביי נאכט מיין פיאות טראפען נאך פון מקוה און איך האב ערשט געצונדען חנוכה לעכט-אליין.איך זעץ מיר אוועק ביי מיין קליינע מכשפ´לה און איך קלאפ אריין.אין מאה-שערים ווירבלט זיך-ס´לעבט.די קינדער דרייען זיך ארום,די אינגלאך מיט געקרייזלטע פיאות ווער מיט ו ווייס´ן קאפל,ווער מיט א שווארצען יארמוקע,און די מיידלאך מיט לאנגע צעפ,קליינע קינדער נאך פול מיט לעבענסמוט.און איך?איך שטיי און קוק ווי דער לעבן לויפט מיר פארביי.איינגעשפארט אין מיין קליין צימער´קע עלענד,איינזאם און אליין קלאפ איך קנעפלאך און די לעבן לויפט מיר פארביי. איך שטיי ווי א ליימינע גולםאון איך קוק אריין אין לעבן ווי אין א שוי-פענסטער. ווי לאנג רבש"ע?ווי לאנג קומט מיר נאך זיך אפצופייניק´ן אף דער קיילאכיג´ן שטיק בלאטע וואס רופט זיך א וועלט?פארוואס קען איך נישט אויפשטעלען א יידישע שטוב ווי אלע אנדערע אין מיין עלטער האבען שוין פון לאנג? ווען איך מיין אז ס´ווארט מיר אפ כאטש בעסערס אף יענער וועלט וואלט איך פון לאנג געבעטען שטארבען נאר אזוי ווי איך ווייס אז וואס ווארט מיר איז מיט עטליכע גראד ווארמער גייט מיר אוועק די גאנצער חשק. אוי טאטאלע! מיט וואס פארא לעבען האסטו מיר געשטראפען אז אפילו דער טויט גלוסט זיך אויך נישט?אמת,טאקע ס´קומט מיר פאר מיינע פילע זינד אבער וויפיהל קען אויסשטיין א קליין מענטשליכען הערצעלע פאר ס´ברעכט אונטער?אין צימער לאזט זיך שפירעןדי קאלטקייט פון א ירשלימ´ער נאכט אבער ביי מיר אין הארצ´ן איז נאך קעלטער-און פארקלעמט.די ליכטאלעך טאנצען,די מוזיק ברענט,און איך זיץ דא אליין,פארטראכט און פארכמורעט.פיהל מיט ליעבער ברידער ס´דאך חנוכה! און א פריילאכ´ן חנוכה אלעמען נ.ב.מיין ווירטואלער פעדער האט אנגעהויבען רינען און איך האב עם נישט געקענט אפשטעלען...
ס´חנוכה ביי נאכט מיין פיאות טראפען נאך פון מקוה און איך האב ערשט געצונדען חנוכה לעכט-אליין.איך זעץ מיר אוועק ביי מיין קליינע מכשפ´לה און איך קלאפ אריין.אין מאה-שערים ווירבלט זיך-ס´לעבט.די קינדער דרייען זיך ארום,די אינגלאך מיט געקרייזלטע פיאות ווער מיט ו ווייס´ן קאפל,ווער מיט א שווארצען יארמוקע,און די מיידלאך מיט לאנגע צעפ,קליינע קינדער נאך פול מיט לעבענסמוט.און איך?איך שטיי און קוק ווי דער לעבן לויפט מיר פארביי.איינגעשפארט אין מיין קליין צימער´קע עלענד,איינזאם און אליין קלאפ איך קנעפלאך און די לעבן לויפט מיר פארביי. איך שטיי ווי א ליימינע גולםאון איך קוק אריין אין לעבן ווי אין א שוי-פענסטער. ווי לאנג רבש"ע?ווי לאנג קומט מיר נאך זיך אפצופייניק´ן אף דער קיילאכיג´ן שטיק בלאטע וואס רופט זיך א וועלט?פארוואס קען איך נישט אויפשטעלען א יידישע שטוב ווי אלע אנדערע אין מיין עלטער האבען שוין פון לאנג? ווען איך מיין אז ס´ווארט מיר אפ כאטש בעסערס אף יענער וועלט וואלט איך פון לאנג געבעטען שטארבען נאר אזוי ווי איך ווייס אז וואס ווארט מיר איז מיט עטליכע גראד ווארמער גייט מיר אוועק די גאנצער חשק. אוי טאטאלע! מיט וואס פארא לעבען האסטו מיר געשטראפען אז אפילו דער טויט גלוסט זיך אויך נישט?אמת,טאקע ס´קומט מיר פאר מיינע פילע זינד אבער וויפיהל קען אויסשטיין א קליין מענטשליכען הערצעלע פאר ס´ברעכט אונטער?אין צימער לאזט זיך שפירעןדי קאלטקייט פון א ירשלימ´ער נאכט אבער ביי מיר אין הארצ´ן איז נאך קעלטער-און פארקלעמט.די ליכטאלעך טאנצען,די מוזיק ברענט,און איך זיץ דא אליין,פארטראכט און פארכמורעט.פיהל מיט ליעבער ברידער ס´דאך חנוכה! און א פריילאכ´ן חנוכה אלעמען נ.ב.מיין ווירטואלער פעדער האט אנגעהויבען רינען און איך האב עם נישט געקענט אפשטעלען...
