א גוטן, פריילעכן פורים.
מצאתי באוסף שירי עם של י. ל. כהן בהוצאת ייוואָ משנת 1957
אַ גוטן פּוריםּ, מלאך.
וווּ איך גיי פֿאַל איך,
די באָרד איז מיר לאַנג,
דאָס ווײב איז מיר קראַנק.
נעמט דער טאַטע אַ פֿײַערטאָפּ,
און מאַכט דער מאַמען אַ לאָּך אין קאָפּ.
זאָגן די קינדערלעך: אוי־אוי־אוי!
זאָגט דער טאַטע: גוט אַזוי!
גרסה מאד דומה שמעתי מפי חמי.
למען האמת, התוכן לא יפה, בלשון המעטה, אבל מענין להכיר....