גיט אובן טיירה חביירם

RORGAD

New member
גיט אובן טיירה חביירם

איך זיט זדו מיט מיין פרינט, אין ארט יידיש, אין אר זוכט מיר ווס צי שרייבן, איך פרייק פאווס שרייפטער בלוייס אוף אסען, איך וול שרייבן א יידישע ליט, דער ליט אות מיר אויזגילרענט מין מאמע ז"ל: שלוף מיין קינד דה קליינע, מעך דיינע אייגאלעך צו, דיביסנישט פון קיינזינדן, ווס די סונעם שרייבן דיר צו, דער פאר ביסטי אין גטו דער טעטע אוי פון פרונט, דה מאמע איס נוך ניסים גיבליבים אויבדם אורט, נוך וולן קימען צייטען, ווס וירען שטארק אין גרויס, ניקומע ווסט בריינגען, פער אונזער בליט אין שבייס.
 
ובכתיב ברור:

******* שלאף מיין קינד דו קליינער, מאך דיינע אייגעלעך צו, דו ביסט נישט פון זיין זינדן, וואס די שונאים שרייבן דיר צו. דערפאר ביסטו אין געטא, דער טאטע אויפן פראנט. די מאמע איז נאך ניסים געבליבן אויף דעם ארט. נאך וועלן קומען צייטן, וועסט ווערן שטארק און גרויס, נקמה וועסטו ברענגען, פאר אונדזער בלוט און שווייס. ******** שיר מרגש. נראה לי שיר מהגטאות. האמא מרדימה את הילד בסיפור על אבא שנלחם אי-שם רחוק, האמא בנס נשארה בין החיים. השיר מסיים בכך שעוד יבואו ימים שתהיה (הילד) חזק וגדול ותנקום על הדם והזיעה שלנו.
 
למעלה