משהו על קוסמונאוטים ../images/Emo29.gif
אתמול בשכבי במיטה, לקחתי לידי את הירחון "סאָוועטיש היימלאַנד" (1965, נומ´ 4) וקראתי בו. לפתע קלטה עיני שיר חביב ויפה מאת המשורר חיים מאַלטינסקי (סבא של אחת מאושיות הפורום
). הנה השיר לפניכם: וואָלט איך פֿרעגן ********** וואָלט איך איינעם פֿון די קאָסמאָנויטן באַגעגנט, וואָלט איך שטילינקערהייט צו אים צוגיין און פֿרעגן: – זאָג מיר, זון מײַן געוואַגטער, מײַן האַרציקער, וווילער, – דאָרטן הויך אין די הימלען, בײַ דעם ליכטיקן מולד, וווּ די שווערקייט פֿון קערפּער אַנטרינט אומגעריכט און מע וויגט זיך אין רוים, ווי אַ פֿלאַם פֿון אַ ליכט, זאָג, מײַן זון, – ווען עס ליגט אויפֿן האַרצן אַ שטיין, צי ער וואָלט דאָרט פֿון האַרצן אַראָפּ אָדער ניין? _______________________ השיר מצא חן בעיני.
אתמול בשכבי במיטה, לקחתי לידי את הירחון "סאָוועטיש היימלאַנד" (1965, נומ´ 4) וקראתי בו. לפתע קלטה עיני שיר חביב ויפה מאת המשורר חיים מאַלטינסקי (סבא של אחת מאושיות הפורום
